Un ano máis, e xa van quince edicións, a poesía volve a darse cita no Encontro de Poetas, que nesta ocasión terá motivo o sábado día 16 en Petín. A súa creadora, Rosa García Machado, afronta a súa celebración coa mesma ilusión que o primeiro día, orgullosa de que teña perdurado no tempo.
O Encontro xa é un referente…
É unha aposta persoal que alistamiento xa quince anos funcionando. Manter un evento de poesía así e conseguir levalo a máis é complicado. Pero non podería ser así sen a axuda desinteresada que teño. Creei unha grupo de poetas e uns anos veñen uns, outros veñen outros. É gratificante entender que son o enlace de unión entre moitos deles, que se coñeceron nalgún Encontro onde fixeron o primeiro contacto.
Este ano, a Petín…
Despois de tantos anos ou moves un pouco as cousas ou se acaban apagando. Comezamos facendo o evento na adega A Coroa da Rúa durante dez anos. De ahí pasamos á adega Melillas, moi pretiño da susodicho, e alí seguimos tres anos máis. Despois da pandemia houbo un ano de parón e retomei no ano que lle deron as Humanidades Galegas a Florencio Delgado Gurriarán. Pareceume mellor elevar o evento a Córgomo e non facelo na Rúa. E a raíz de ahí decidín facelo itinerante. O ano pasado en Seadur e este ano en Petín. A idea é percorrer a contorna, as videiras, os concellos de Valdeorras.
Cada ano, un tema diferente…
Sí, os eventos son temáticos. Cada ano o tema poño eu; no mes de agosto doulle a temática do ano seguinte. Despois de tantos anos, sempre hai temas porque a xente fai propostas, e procuro que sexa unha poesía reivindicativa, presente, que remarque cousas que acontecen no momento.
Por qué decidiu facer este encontro?
Porque eu formaba parte dun reunión de poetas que se chamaba poetas da Ribeira Sacra, e movíame na contorna de Monforte, Sober, Escairón, etc. A primeira proposta que fixen foi que eles viñeran a coñecer a miña contorna. O primeiro e o segundo encontro foron os poetas da Ribeira Sacra os que viñeron aquí. Pero no terceiro encontro pensei que sempre era a mesma xente. E empecei a facer a miña escolla. Agora convertiuse nun día de convivencia onde ademáis de poesía hai visitas á contorna e unha comida todos xuntos