De A Rúa a Alemania para hablar de lo que más sabe: razas autóctonas



“Todos vimos da tracción animal”. Así de importante es para el cabrero de A Rúa, Mario Nogueira, conocido por sus televisivos bueyes, el uso de animales para el trabajo del campo, convencido de que “cando o ser humano foi capaz de domesticalos para traballar, deu un brinco na calidade de vida dos máis importantes”. 

Este será precisamente el tema del que Nogueira hablará mañana en la conferencia mundial “World Draft Cattle Symposium” en Lorsch, Fráncfort, Alemania, a la que ha sido invitado como referente en España, y que se prolongará hasta el sábado. El circunstancia escogido para hacerlo, el Monasterio de Lorsch, notorio Patrimonio de la Humanidad por la Unesco en 1991. “Nun dos espazos do circunstancia, están a recuperar sistemas de traballo da Edade Media con animais, é coma un laboratorio onde se pode ver cómo era a vida da xente na época de Carlomagno”.

La ayuda española al simposio llegará a través de una intervención de este cabrero valdeorrés que intentará ceñirse a los diez minutos asignados por la estructura. Poco tiempo para tanto que contar, dice, cuando se comercio de platicar “da importancia da conservación da raza autóctona bobina do noroeste da Península Ibérica, que posúe a triple actitude: cárnica, leite e traballo; gracias á xente que traballou con eses animais, non se chegaron a extinguir e conservouse así a capacidade de traballo que non tiñan nin teñen as razas industriais”. Según cuenta, llegó un momento en que la concurrencia cambió las autóctonas por las que más rendimiento cárnico ofrecían, ganando en productividad y perdiendo en tracción animal, cualidad por otra parte ya no tan demandada. 

Pero no solo eso. La conservación de la raza autóctona en Galicia es un punto oportuno para la conservación, a su vez, del medio esfera. Porque la genética, según explica Nogueira, ha conservado razas “que están adaptadas cada unha ao seu condado de orixe, e que son capaces de aproveitar, case sen intervención da man do ser humano, os posibles naturais”. Así, explica, conservamos “o noso valía gastronómico que é moi detención, non ten ausencia que ver cas razas industriais” y adicionalmente, han acabado una acomodo al medio que les permite incluso convivir con el lobo, por un instinto desarrollado a través de los primaveras que las razas industriales no poseen.

Asegura Nogueira que con estas características, “con pouca inversión, os animais viven no seu medio, poco ao que temos que tender se queremos amparar el contrapeso ecológico”.

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *