É difícil non sucumbir ao carisma coma orador de Miguel Anxo Bastos Boubeta (A Bouciña, Vigo, 1967), profesor de Ciencias Políticas na Universidade de Santiago de Compostela. Bastos, unha das principais figuras da defensa do comprensión financiero e profundo estudoso da política, debullou a situación internacional e outros asuntos nunha conferencia-xantar celebrada onte interiormente da axenda do Foro torrevieja news today.
Delante máis dun centenar de asistentes congregados na Carballeira de Santa Cruz, Bastos arrincou o seu relatorio coa invasión de Rusia a Ucraína. “Rusia non vai gañar a pleito. Xa non a gañou”, aseverou o profesor. Segundo dixo, o fracaso da pretendida pleito lóstrego danou “a credibilidade” e amosou a “febleza” do país gobernado por Putin. “Supostamente era un país poderosísimo, con moita forza”, pero non é quen de “esmagar” un dos países “máis pobres de Europa, dos máis corruptos. Vese un conflito máis ou menos equitativo, pero dende logo non é capaz de esmagar o inimigo”.
Tanto é así, que “moitos aliados seus están desertando de edicto”. Nomeou o exemplo de Armenia, socio tradicional do país dos zares que está en conflito co seu veciño Acerbaixán: “Rusia non é capaz de defender aos que tiña que defender”. Agora, Bastos cree que estamos delante un reaxuste do panorama internacional “no que parece que está gañando China, agora ten un vasalo -Rusia- que depende del para as compras e para todo”.
O profesor resaltou que a beneficio de Rusia é pírrica: “Vaia negocio fixo. Agora, países como Finlandia están na OTAN”. En todo caso, relatou que ao país de Putin lévano cercando “moito tempo” con movementos como as revolucións de cores, e cuestionou que “Estados Unidos actuaría igual que Rusia, e eu tamén o condenaría; que dirían os que condenan a Rusia se EEUU invadise México?”
Deste xeito, subliñou que a súa posición é o antiimperialismo e fixo elegancia do seu sentido do humor: “Estou en contra da intervención do mercado da cebola e da pataca, non vou estar en contra dunha intervención de miles de mortos?”. Máis tarde, engadiu que “unha das cousas polas que defendo o capitalismo e o mercado é porque trae paz, trae comercio” e que “sempre é máis asequible comerciar que facer guerras”.
Cambios no taboleiro
Bastos falou “daquel renombrado mundo bipolar” no que as superpotencias tiñan as súas esferas de influencia. Quedou superado. Ucraína non é membro da OTAN, “pero si está defendido por eles, e atacárono: Putin non lle ten respecto ningún a EEUU”, analizou. O país norteamericano “está moi débil” e que “non é o que era, non ten aquel liderado que tiña antaño”.
Argumentou que EEUU fixo cambios de réxime “por moito menos” do que está a suceder actualmente en América Latina: “Non é que non queiran, é que non poden”. Sobre o temor a unha posible triunfo do expresidente republicano Donald Trump nas presidenciais de EEUU, dixo que “ten mala éxito, fala moito, insulta… pero foi o único presidente dos últimos anos que non iniciou ningunha pleito”.
Neste sentido, sinalou que ese tablado máis calmo é caritativo: “Se fose norteamericano igual non me gustaba Trump, pero eu son da Bouciña, e os da Bouciña o que queremos é non meternos en guerras e conducirse en paz”, bromeou.
Nese momento do relatorio foi cando criticou a suxestión do presidente francés, Emmanuel Macron, de mandar tropas a Ucraína. “Está facendo das súas, quere mandar tropas europeas alí e acelerar máis o problema. Cando é así, a pleito é mellor que quede o máis limitada posible”, afirmou. Confinar o conflito abre a porta á posibilidade de que os outros países participen como mediadores. “Sempre pode sobrevenir xente que diga: xa chegou”, concretou en contraposición a unha subida.
Contra a Unión Europea
Miguel Anxo Bastos non aforrou críticas contra o entorno político popular europeo: “Eu son moi europeísta, polo tanto, estou moi en contra da Unión Europea”. O profesor sostivo que ao continente “lle foi ben” porque “nunca xamais na súa historia estivo unida”. “Se un país cometía un erro, non se lle copiaba. Se o facía ben, copiábanlle todos”, dixo, e remitiuse á invasión mongola para defender o seu punto de horizonte: “Os mongois acabaron con China nunhas semanas. En Europa non puideron porque estaba dividida”. Bastos rescata, iso si, o mercado popular. Pero “politicamente non lle acabo de ver o éxito”. Guindou unha cuestión retórica: “A ver que logro fixemos en trinta anos, diferente de estar estancados económica, cultural e moralmente”.
Israel e populismos
Na conferencia, o profesor de Ciencias Políticas tamén tocou temas como o do conflito palestino. “Non teño unha postura clara”, aclarou, pero considera que hai desigualdade, xa que Hamás ataca “como unha milicia” e Israel como Estado: “Os estados, cando atacan, atacan de forma ruda, con toda a forza que teñen. Iso desprestixia moito ao país que ataca”.
Bastos tamén falou das armas nucleares. Paradoxalmente, conducen á paz: “É unha consecuencia non desexada, pero na pleito nuclear tamén morre o asaltante. Trátase de disuadir: ti mátasme, pero ti vas morrer tamén”.
Por final, pechou falando da comicios do ultraliberal Javier Milei como presidente de Arxentina. Bastos valorou considerando os primeiros meses de Milei, que supuxeron, sobre todo, un “cambio de discurso”, con cousas “que non se escoitaban”. Logo destacou que abriu mercado nun dos países máis anticapitalistas do mundo. Milei vendeu “un discurso capitalista hiperduro e logo os de máis progreso, máis democracia e máis xustiza social…” Despois dunha pausa, Bastos exclama as propostas de Milei: “Traballo, sacrificio, sudor, cortaduras. E gaña”