Os encargados da carrexa este ano si xantaron en Lucenza


Ás 7,30 horas, minutos antiguamente da saída do sol, un orden de 25 veciños e membros da comunidade de montes e da asociación de veciños de Lucenza xuntáronse na Penela para carrexar a herba, coa axuda de oito tractores.

Ao longo do ano desenvolven varias xornadas de traballo comunal, pero Fernando Domínguez, secretario da asociación veciñal, afirma que este “é sen dúbida a máis importante”. Ao fin e o término, nun só día deben recoller e juntar preto de 500 pacas e rulos de herba segada para que os animais en propiedade comunal teñan comida durante o inverno.

Os rulos de herba almacenáronse nunha nave comunal onde tamén se resguardan as cabezas de gando.
Os rulos de herba almacenáronse nunha nave comunal onde tamén se resguardan as cabezas de gando.

En total, teñen máis de 100 vacas cachenas e cabalos de raza galega pastando todo ao ano por unha extensión duhas 400 hectáreas. “Decidímonos a introducir estes animais en semiliberdade no ano 2017, oportuno a cantidade de lumes que había pola zona, para que eles se encargasen de desbrozar os montes comunais”, explica Domínguez.

Esta iniciativa deu tan bo resultado aos habitantes de Lucenza que, nestes momentos “témolos desbrozando ata en fincas particulares”. Pero as cabezas de gando non só prevén os incendios, senón que tamén ofrecen aos veciños unha carne exquisita, da que deron boa conta onte no xantar para repór forzas e retornar carrexar á tarde.

Xantaron no centro social un menú composto por carne das súas vacas e leituga, tomates e patacas de Lucenza.
Xantaron no centro social un menú composto por carne das súas vacas e leituga, tomates e patacas de Lucenza.

A diferenza do ano pasado, oportuno precisamente á prohibición vixente de facer lume no monte, os carrexadores comeron todos xuntos no centro social de Lucenza, un espazo tamén autoxestionado co que recuperaron a antiga escola do pobo.

Pero en Lucenza nunca paran. Nestes momentos, co apoio da Xunta de Galicia, están a pechar unhas “15 hectáreas de terreo” no seu monte, pero Domínguez engade que, para seguir medrando, sería necesario “algún tipo de concentración parcelaria ou abrirnos a outros proxectos de aproveitamento do monte, coma un monte multifuncional”, conclúe.

Un longo día de traballo que tivo a súa recompensa.
Un longo día de traballo que tivo a súa galardón.

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *