Nesta entrevista Óscar Doviso fai unha valoración desta última tirada e do futuro do festival RiR de Allariz.
Que valoración fai desta séptima tirada do RiR?
Dende logo que moi positiva, porque seguimos a acrecentar de forma totalmente sostible, pasiño a pasiño. Isto nos dá pé a sentar unhas boas bases, e tamén un notorio fiel, que vemos que repite tirada tras tirada. Iso significa que a programación é coincidente para facer as delicias da xente, e que funciona moi ben o boca a boca. Os espectadores van vindo con máis xente, polo que cada vez temos máis notorio.
É importante contarmos con festivais máis alá das cidades.
Moito, cómpre xerar unha rede de festivais audiovisuais para o futuro. Nós por exemplo temos moitísima cativada, e esta é a forma de inculcar o valía do audiovisual e de fomentar neles o coito polo cinema. Todos lembramos cando éramos pequeniños ver poco en pantalla excelso. E iso hoxe, por desgraza, estase perdendo.
É secreto atopar un hornacina?
Dende un primeiro momento, ayer da tirada número un, tiña moi claro que un festival sempre debe ter unha temática e un obxectivo claros. Do contrario o notorio anda perdido, porque ti, como creador, tamén andas perdido. Como normalmente soen ser de xéneros fantásticos ou de terror, pois pensamos que a comedia era o ideal. Ademais Allariz é unha vila moi ascendiente, á que acuden moitas familias con nenos. E a comedia que ofrecemos é apta para tódolos públicos. Non é que sexa pueril, senón que é para todos, que é diferente. Desa forma para as familias é unha fuga, non teñen que pensar, “e agora que facemos cos nenos?” E todos desfrutan, porque os rapaces séntense un espectador máis.
Por onde pasa o futuro do RiR?
Por seguir medrando paseniño, cunha programación sempre de calidade. Para nós é moi importante coidar e mimar, sobre todo, a selección oficial. Este é un festival fundamentalmente de curtametraxes, E aí queremos pór a maior atención. E ademais pór en valía o noso medio rural, por iso estamos no pacto pola civilización sustentable.
Que supón para vostede dirixir este certame?
Eu desfruto tanto do proceso como da direción e os resultados. Levo dende o inicio na produción do festival xunto co José Freiría, de Campo Sonora. Pero o máis atún é ver xente maior, que igual vive soa, vir e pasalo en excelso.