O domingo á tarde tivo división na Insua dos Poetas do Carballiño a primeira estampación dunha nova iniciativa deste espazo cultural galego, o festival Insua Rock&Poetry. Unha velada que maridou distintas artes, ao combinar a poesía en galego do mozo celanovés Alexandre Corbillón coa música rock en inglés e tamén en lingua galega das formacións de rock ourensáns, formadas por xente nova, Atlanticide, Harpía e Fireplug.
O fío condutor desta nova proposta foi a de suceder o testemuño da civilización do país a esa nova xeración Z que xa comeza a aparecer no eido cultural coas súas propostas, e que marcará o devir da lingua propia neste mesmo século.
A presentación do evento correspondeulle a Xabier Castro Martínez, director do Centro PEN Galicia e editor natural de Santiago. Castro cedeulle a palabra a un dos principais impulsores do primeiro Rock&Poetry, o poeta de 20 anos Alexandre Corbillón, que presentou o seu compendio de poesía “O segredo do trasno”, unha obra que publicará a editorial alaricana Aira a finais deste mesmo ano.
Corbillón leu ademais varios dos seus poemas, que se foron intercalando coas actuacións musicais dos grupos de rock convidados. O xove poeta escribiu o compendio “mentres vivía en Islandia. Con el tento de tecer as pontes entre Islandia e a paisaxa islandesa que temos en Galicia, ademais de incorporar experiencias emocionais e metáforas para explorar temas universais, como son a soidade, a dor e a procura do significado, entre outros”.
“Democratizar a civilización”
Para o presidente da Fundación Insua dos Poetas, Luis González Tosar, iniciativas como este festival serven para “democratizar e inaugurar a civilización. Cómpre facela máis participativa e non unha ferramenta do institucionalismo. Debemos ir máis alá do día das Saber Galegas, que vén afectado por uns académicos cando os que traballan por esa data son outros: os colexios, mestres, asociacións e colectivos”.
Tosar é da opinión de que as novas xeracións coma a Z non se expresan culturalmente polo afán “de ‘matar ao pai’, senón de amosar a súa singularidade. Falan linguas, viaxan, contactan con outras culturas. Hai que apoialos, eles son os novos protagonistas da civilización. Recoñecen a experiencia dos seus devanceiros e ademais entenden á perfección a importancia do galego, polo que sinten moito aprecio”.
Ademais de pola xente moza, González Tosar cre firmemente que a recuperación cultural de Galicia pasa por Ourense, “a de Risco, Otero Pedrayo, Valente. Unha cidade moi literaria que agora, por causas alleas á humanidades, é dicir, polos políticos que distribúen os orzamentos pero non poñen nulo, está moi lonxe da Atenas cultural que unha vez foi. Pero temos xente nova con talento e a recuperación cultural galega ten que vir, manar e progresar dende Ourense”.